” Trzydzieści lat minęło jak jeden dzień…” - trzeba przyznać, że gdy przerobimy refren piosenki Andrzeja Rosiewicza, ten tekst nabiera nowego znaczenia. Postanowiliśmy zapytać Was, jakie najpiękniejsze wspomnienia związane z WOŚP towarzyszą Wam i Waszym rodzinom.

Paulina to młoda, energiczna mama 6-letniej Julki, która - jak sama mówi - bardzo dużo zawdzięcza Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy. Kiedy firma w któej pracuje zapytała, kto ma do opowiedzenia historię związana z WOŚP - Paula była pierwsza.

Kiedy minął ten czas? 25 Finałów za nami! Otwieramy drugie ćwierćwiecze z Wielką Orkiestrą Świątecznej Pomocy!

Chcę dawać nadzieję że z cukrzycą można normalnie żyć i urodzić zdrowe dziecko.

Oliwia i jej mąż uwielbiają podróżować. Na jednej z wypraw Oliwia zauważyła dziwne, niepokojące objawy, takie jak spadek sił, nadmierne pragnienie itd. Po przeprowadzeniu szczegółowych badań okazało się, że dziewczyna choruje na cukrzycę.

Łukasz ma 13 lat. Uwielbia grać w gry komputerowe, spotykać się z kolegami i odwiedzać muzea. Jak sam mówi „bierze życie garściami” i marzy o tym, by w przyszłości zostać lekarzem. Łukasz opowiada o swojej codzienności i o koncercie, który Jurek Owsiak zorganizował pod jego domem w Szczecinie.

Olga ma trójkę wspaniałych dzieci – dwóch chłopców i córkę. Inga - jej córka - urodziła się jako wcześniak, bo w 33 tygodniu ciąży. Ale na świat chciała przyjść już 2 tygodnie wcześniej. Szczęśliwa mama mieszka ok. 50km od Białej Podlaskiej, gdzie znajduje się "nasz" Oddział Neonatologiczny.

Zuzia i jej koleżanki to prawdziwe poszukiwaczki przygód i… prawdziwe gaduły! Potrafią godzinami rozmawiać o wszystkim, co się wokół nich dzieje. Przedstawiamy Wam kolejną bohaterkę, która opowiedziała nam swoją historię związaną z Orkiestrą. Jak Zuzi pomogła WOŚP?

Pani Stanisława jest już na emeryturze, ale wciąż jest osobą aktywną, ciekawą świata i wesołą. Mimo aktywnego trybu życia Pani Stanisława choruje na osteoporozę i raz na jakiś czas musi pojawiać się w szpitalu na kontroli, podczas której przechodzi wszelkie badania.

Kuba urodził się jako wcześniak w 28 tygodniu ciąży. Jak mówi mama – był tak malutki, że mieścił się niemalże na dłoni ważąc 540g czyli niewiele więcej niż paczka cukru.

Posłuchajcie może mało istotnego głosu jednej matki, której córcia żyje dzięki Wam! Dzięki Wam dzieją się cuda! Dzieciaczki, które nie dały by rady same żyć, dzięki Wam teraz biegają, śmieją się i rosną!

Gdy go tylko zobaczyłam, leżał w specjalnym inkubatorze, a wokół te wszystkie pompy, monitory... Strach o własne dziecko jest nie do opisania. Na każdym z tych urządzeń widniało Wasze serduszko.

Grupa lekarzy i pielęgniarek Pododdziału mając możliwość wykorzystania najlepszej klasy sprzętu ufundowanego przez WOŚP, dała z siebie wszystko, aby mój Adaś i wiele innych dzieci mogło, osiągając wagę co najmniej 2000 g, wtulić się w ramiona kochających rodziców.

W każdym ze szpitali, gdzie była córka, znajdował się sprzęt zakupiony przez WOŚP. Lekarze w CZD wyraźnie podkreśli, że diagnoza i operacja nie byłaby możliwa bez tego sprzętu.

Do tej pory uczestniczyliśmy w orkiestrowych zbiórkach, ale nie byliśmy świadomi jak duża pomoc jest dzięki temu niesiona noworodkom!

W szpitalu tylko jeden inkubator nie miał serduszka Orkiestry. Zresztą był bardzo stary i odbiegał swoim wyglądem od nowoczesnej aparatury.